Flaptekst #7

1934. Johannes Daatselaar bestiert een kleine schrijfwarenhandel in de buurtschap Willeskop. Als de wees Lammert Waninge op een dag schoorvoetend zijn winkel binnentreedt, naarstig op zoek naar werk, twijfelt de wrede en dominante Daatselaar geen moment. Getekend door een turbulente jeugd, ziet hij zijn kans schoon om de naar binnen gekeerde, zichzelf wegcijferende Waninge bij voortduring uit te buiten en te kleineren. Waninge schikt zich ogenschijnlijk in zijn lot, tot een schokkende gedeelde ervaring de rollen drastisch lijkt om te draaien. Durft Waninge het aan om deze karakterstrijd op het scherpst van de snede uit te spelen?

Van Willem Jan Kunst (Sint Anthoniepolder, 1968) verschenen eerder vier romans. Klein leed (Rudolf Becker-prijs 2001) is daarvan de bekendste.

‘Hermans meets Rosenboom’ – Het Parool

‘Schokkende leeservaring’ – BN/De Stem

‘De confronterende karakterschets maakt van Weerhaken […] een warm pleidooi voor innerlijke reflectie.’ – De Groene Amsterdammer

Flaptekst #6

Dao zooch ich um weer staon
Boete op ut paad
Trillende henj
De haore zeiknaat

Teageleech is de elfde dichtbundel van Bèr Gelissen (Boukoul, 1939). In zijn eigen Midden-Limburgse dialect schetst Gelissen andermaal het kleine leven van alledag. Van biljartavond tot sacramentsprocessie, van volkstuin tot schuttersfeest: Gelissen schuwt in zijn verzen geen enkel onderwerp. De eenvoudige maar goudeerlijke thematiek spreekt nog steeds hele generaties Limburgers aan.

De opbrengst van deze bundel komt geheel ten goede aan de Stichting Irritrea. Via diverse initiatieven in Gelissens woonplaats Posterholt ondersteunt deze stichting irrigatieprojecten in de Eritrese regio Debubawi Keyih Bahri. Gelissen is ambassadeur van de stichting.

Flaptekst #5

“Vergeet niet, Rudolf, dat de tandeloze maatschappij zoals wij die ménen te kennen, ontegenzeglijk zal gaan ontvlammen – als ware zij één grote tondeldoos.”

Tussen hamers en penselen is een indringend portret van Tinus Olde Weernink (1908-1990), aan de hand van 131, niet eerder gepubliceerde brieven die de abstract expressionistische schilder tussen 1932 en 1967 schreef aan zijn leerling Rudolf Koops. Kunsthistoricus Bertus Offenbach onthult niet eerder blootgelegde verbanden tussen de rabiate politieke opvattingen van de schilder en diens werk. Zo blijken de communistische sympathieën die Olde Weernink koesterde rechtstreeks te koppelen aan subtiele visuele elementen in zijn meesterwerk Vrouw met tondeldoos (1958).

Bertus Offenbach (1947) studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Leiden. Eerder baarde hij opzien met de biografie Vleesgeworden vitriool van de ‘vergeten’ West-Friese impressionist Hidde Paarlberg.